Klik voor hulp over 'Doorzoek cursussen'

Protocol: Plaatsen van een intraveneuze katheter (braunüle) bij de hond en kat

Het plaatsen van een intraveneuze katheter (vaak ‘braunüle’ genoemd) zal in de meeste dierenartspraktijken meerdere keren per dag voorkomen. Het is een handeling die vaak door dierenartsen wordt verricht, maar die ook uitstekend door een dierenartsassistent-paraveterinair kan worden uitgevoerd. Een dierenarts zal blij zijn als er werk uit zijn of haar handen wordt genomen!

Bij gebrek aan ervaring levert het plaatsen van een intraveneuze katheter helaas nogal vaak onzekerheid en diverse prik-pogingen op: het dier beweegt te veel; het stuwen lukt niet goed; het bloedvat rolt weg; de huid is te stug; niet alles hangt of ligt klaar; er komt wel bloed, maar het opschuiven van de katheter lukt niet; het fixeren van de katheter is een uitdaging; de katheter leek goed te zitten, maar flushen lukt niet …  Laat al deze mogelijke frustraties tot het verleden behoren en zorg dat het plaatsen van een intraveneuze katheter soepel gaat en gewoon leuk is!

 

Voorkom complicaties bij perifere intraveneuze katheters!

Bij 1 op de 5 honden en katten die op een intensieve zorgafdeling verblijven, treden complicaties op met hun perifere intraveneuze katheter (vaak braunüle® genoemd). Dit blijkt uit recent gepubliceerde onderzoeken.

Zo vinden er ontstekingen plaats van de bloedvatwand, treden er verstoppingen op, komen katheters te verschuiven (waardoor medicatie en infuusvloeistof buiten het bloedvat terechtkomen), gaat de aansluiting van de infuusslang op de katheter los en breekt de infuusslang.

Dit protocol geeft je alle informatie die je nodig hebt om met een zelfverzekerd gevoel op een juiste wijze een intraveneuze katheter te plaatsen bij de hond en kat.

Protocol: Infuustherapie bij de kat

Infuus, het lijkt misschien zo simpel, ‘even’ een katheter plaatsen, hup een zakje vocht eraan en door met de volgende patiënt.

Infuus is echter medicatie, net als antibiotica en pijnstillers dat zijn. Dit betekent dat er indicaties maar ook contra-indicaties zijn, diverse typen infuusvloeistoffen, meerdere toedieningsroutes, verschillende doseringen en ook belangrijke bijwerkingen.

Met behulp van deze flowchart krijgt u op een duidelijke, stapsgewijze manier inzicht in de meest geschikte infuustherapie voor de kat die u voor u heeft. Als aanvulling op de flowchart treft u per onderwerp relevante achtergrondinformatie. Zo weet u zeker dat u altijd het juiste infuus aan de juiste patiënt geeft!

Medicatie of infuus berekenen

In de dierenartsenpraktijk heb je als dierenartsassistent paraveterinair dagelijks te maken met medicatie. De dosering van medicatie wordt door de dierenarts uitgerekend, waarna jij als paraveterinair vaak zorg draagt voor het klaarmaken en meegeven van de medicatie. Dubbel checken of medicatie in de juiste dosering toegediend of meegegeven wordt, voorkomt fouten. Kijk daarom of de dosering juist is voordat je medicatie toedient of meegeeft. Wanneer je zelf een dosering uitrekent, laat deze dan altijd controleren door een dierenarts. Ook bij het bepalen van de hoeveelheid infuus is een juiste berekening van belang. Krijgt een dier te veel infuus dan kan dat bijvoorbeeld longoedeem veroorzaken, krijgt het dier te weinig infuus dan zal de infuustherapie onvoldoende effect hebben. Om ook onder tijdsdruk of in chaotische omstandigheden foutloos te kunnen rekenen, heb je oefening nodig. In dit artikel krijg je daarom stap voor stap de theorie uitgelegd en in de quiz kun je zelf met rekenvoorbeelden aan de gang.

Een goed quiz-resultaat en het volledig lezen van het artikel Medicatie of infuus berekenen levert je een speciale nascholingsbadge met 1 nascholingspunt op! Deze wordt automatisch aan jouw profiel toegevoegd.

Protocol: Bloedafname bij de hond en kat

Bloedafname zal in de meeste dierenartspraktijken meerdere keren per dag voorkomen. Het is dan ook heel handig als jij als paraveterinair dit kunt doen. De dierenarts zal je dankbaar zijn en daarnaast is het ook gewoon heel leuk om te kunnen!

Dit protocol geeft je alle informatie die je nodig hebt om met een zelfverzekerd gevoel op een juiste wijze bloed af te nemen bij de hond en kat.

 

Protocol: Plaatsen van een neussonde

Voeding speelt een grote rol bij de gezondheid van zowel mens als dier. Niet etende katten en honden kunnen dan ook een uitdaging vormen voor diereigenaar, dierenartsassistent en dierenarts.

Het dwangvoeren wordt nog steeds veelvuldig toegepast, maar kan grote nadelige gevolgen hebben! Zo kan het dier ondervoed raken doordat het niet goed lukt om voldoende voedingstoffen naar binnen te krijgen. Daarnaast kan het dier gemakkelijk voedselaversie ontwikkelen, waardoor het dier met geen mogelijkheid meer aan het eten te krijgen is.

Voor katten en honden die uit zichzelf onvoldoende voeding opnemen, kan daarom worden overwogen om een neussonde te plaatsen, zodat tijdelijke toediening van sondevoeding mogelijk is. Hiermee wordt een paar dagen de tijd gewonnen voor aanvullend onderzoek en het aanslaan van de ingestelde behandeling.

Een neussonde is snel geplaatst (en verwijderd), is goedkoop en er is over het algemeen geen narcose voor nodig, hetgeen zeker bij ernstig zieke dieren een groot voordeel is!

Benieuwd hoe u een neussonde plaatst, wat u ervoor nodig heeft, op welke complicaties u moet letten, wanneer u de sonde weer kunt verwijderen en in welke gevallen het beter is om voor een slokdarmsonde te kiezen?

VetVisuals heeft in dit protocol alle praktische informatie voor u op een rijtje gezet, zodat u direct in de praktijk aan de slag kunt!

Protocol: Plaatsen van een slokdarmsonde

Hoe vaak plaatst u een slokdarmsonde?

Wellicht minder vaak dan eigenlijk nodig is en dat is zonde voor de patiënt (en eigenaar)!

Het dwangvoeren met een voedingsspuit of het te lang doorgaan met een neussonde kunnen grote nadelige gevolgen hebben. Zo kan het dier ondervoed raken, ernstige rhinitis krijgen of voedselaversie ontwikkelen, waardoor het dier met geen mogelijkheid meer aan het eten te krijgen is. 

Een slokdarmsonde biedt uitkomst bij zowel katten als honden die onvoldoende voeding opnemen en waarbij nutritionele ondersteuning waarschijnlijk lange tijd nodig is. Ook bij aandoeningen van de bek of keel kan een slokdarmsonde ideaal zijn.

Een slokdarmsonde heeft een aantal voordelen boven een neussonde:

  • Het is veel minder onprettig voor het dier.
  • Er hoeft geen kraag te worden gedragen.
  • Het dier kan prima thuis worden gevoerd via deze sonde.
  • De sonde is geschikt voor een veel langere tijd, dit kan zelfs maanden zijn.
  • Door de grotere diameter van de sonde is de keuze qua dieet veel groter.
  • Er kan sneller een grotere hoeveelheid voeding worden ingegeven, hetgeen bij grote honden wel zo praktisch is.

Benieuwd hoe u een slokdarmsonde plaatst, wat u ervoor nodig heeft, op welke complicaties u moet letten en wanneer u de sonde weer kunt verwijderen? En weet u in welke gevallen het beter is om (nog) geen slokdarmsonde te plaatsen?

Dit protocol biedt u alle praktische informatie die u nodig heeft!

Zuurstoftherapie bij kritieke patiënten

Zuurstof is essentieel voor tal van processen in het lichaam, zoals het goed functioneren van een hartspier, de metabolisatie van toxinen en het kunnen genezen van een wond door goede weefseloxygenatie.

Een zuurstoftekort wordt met regelmaat gezien bij kritieke patiënten en heeft grote nadelige gevolgen. Zuurstofsuppletie is dan ook een belangrijke vorm van medicatie en al klinkt het simpel, er bestaan toch enkele grote valkuilen!

Zo is een zuurstofkooi niet geschikt voor een patiënt die ieder kwartier moet worden onderzocht; resulteert een zuurstofkraag vaak in onrust en hyperthermie; en kan toediening van 100% zuurstof via een neussonde al na een dag leiden tot ernstige schade!

Naast valkuilen bestaan er ook belangrijke en recent gepubliceerde nieuwe inzichten. Bent u al op hoogte van de grote effectiviteit van hoge flow neusbril zuurstoftherapie?

Om het gewenste effect te bereiken en bijwerkingen te voorkomen is kennis over zuurstoftherapie essentieel.

  • Hoe stelt u de diagnose hypoxemie?
  • Wat is de rol van sedativa en anxiolytica bij benauwde patiënten?
  • Welke manieren van zuurstoftoediening bestaan er en wat zijn de voor- en nadelen?
  • Welke zuurstofpercentages en flow zijn raadzaam?
  • Wanneer is bevochtiging en verwarming van de toegediende luchtstroom noodzakelijk?
  • Hoe verkleint u de kans op zuurstofintoxicatie?
  • Wat wordt het beleid als de hypoxemie vermindert of juist verergert?

Wilt u beter in staat zijn om zuurstoftekort bij kritieke patiënten op een effectieve manier te behandelen? Dan biedt dit artikel uitkomst!

Handleiding voor instelling van microscoop

Handleiding voor instelling van microscoop in video en handig uit te printen informatie-sheet met 15 stappen voor het optimaal instellen van de microscoop.

 

Bepalen van de Body Condition Score

Body Condition Score (BCS) geeft meer informatie over de voedingstoestand van een dier dan alleen het aantal kilogrammen van het dier. Noteer daarom bij ieder bezoek van een dier aan de praktijk niet alleen het lichaamsgewicht, maar ook de BCS.