Klik voor hulp over 'Doorzoek cursussen'

Souffle bij pups: fabels en feiten

Een pup heeft een hartruis … wat nu? Is de souffle onschuldig of niet? Heeft een pup met een aangeboren hartafwijking altijd klinische klachten? Kan er zonder aanvullend onderzoek een uitspraak worden gedaan over de oorzaak van de souffle?

Veel dierenartsen volgen een verschillende aanpak wanneer zij een souffle bij een pup detecteren: geen actie, controle op een half jaar leeftijd, controle na drie weken, direct aanvullend onderzoek… Wat is wijsheid? Er bestaan veel fabels rondom hartruis bij pups → tijd voor opheldering!

Het (te) laat diagnosticeren van een hartafwijking kan leiden tot irreversibele schade en kan daarmee resulteren in een infauste prognose. Een bekend voorbeeld hiervan is de persisterende ductus arteriosus, waarvoor bij tijdige detectie en behandeling een uitstekende prognose geldt. Wordt deze aandoening een maand later gediagnosticeerd, dan kan het soms al te laat zijn voor therapeutisch ingrijpen. Dit voorbeeld maakt het belang van vroege detectie van hartafwijkingen bij pups duidelijk.

Informeer een eigenaar, zorg voor diagnostiek op maat en verbeter daarmee het welzijn van pup en eigenaar!

Lees dit artikel en laat fabels rondom hartruis bij pups definitief tot het verleden behoren.

De informatie is gebaseerd op interessante lezingen van Simon Swift (Ma, VetMB, CertSAC, DipECVIM-CA, MRCVS); Viktor Szatmári (DVM, PhD, DipECVIM-CA) tijdens het Hart voor de Praktijk congres; en op literatuuronderzoek.

Met dank aan Niek Beijerink (DVM, PhD, DipECVIM-CA) voor het reviewen van dit artikel.

 

Een goed resultaat met deze quiz en het lezen van het bijbehorend artikel levert u een nascholingsbadge met 1 CPD-punt op!

 

Hartauscultatie: Herkent u alle verschillende hartgeluiden?

Diverse typen souffles, extra harttonen, arythmieën, extracardiale geluiden ... tijdens hartauscultatie kunt u heel wat verschillende afwijkingen tegenkomen. Herkent u al deze geluiden?

Dit artikel biedt een reeks duidelijke audiofragmenten. Een must voor iedere dierenarts!

Gradering van een souffle

Wanneer noemt u een souffle een 2/6 of een 3/6 en gebruiken uw collega's dezelfde gradering?

TIP: Print dit overzicht uit, hang het in de spreekkamer en zorg voor 1 lijn in de praktijk!

Verschillen pathologische vs. niet-pathologische souffle bij de hond

Hoe kunt u een pathologische van een niet-pathologische souffle onderscheiden?

TIP: Print dit handige overzicht uit voor in de spreekkamer!

Een Franse bulldog met pericardiale effusie

In deze casus bespreekt Dr. Viktor Szatmári (European Veterinary Specialist in Small Animal Cardiology) het onderzoek en de behandeling van een Franse bulldog met pericardiale effusie.

Deze casus zet u aan tot nadenken:

  • Hoe herkent u pericardiale effusie bij een patiënt?
  • Welke vormen van diagnostiek zijn essentieel?
  • Hoe gaat u te werk bij het stabiliseren van dit soort patiënten?
  • Welke vormen van lange termijn aanpak kunt u een patiënt bieden?
  • Wat kunt u een eigenaar vertellen over de prognose?

Voorkom dat u de diagnose pericardiale effusie mist en/of dat u niet in staat bent om het dier tijdig de juiste hulp te bieden. 

Gebruik deze casus met handige nascholingslinks als stimulans om uw kennis over dit onderwerp op te frissen en u staat met een zelfverzekerder gevoel in de praktijk!  

Een kat met een derdegraads AV blok

Ziet u op het spreekuur of in uw opname weleens een kat met een erg lage hartfrequentie; oftewel een hartfrequentie die niet past bij het stressniveau van de kat? Bij een klein percentage van die katten zou sprake kunnen zijn van een derdegraads atrioventriculair (AV) blok.  

Het is zeker geen veelvoorkomende aandoening, maar daarom des te belangrijker om eens onder de loep te nemen… en door wie kan dat beter worden gedaan dan door Dr. Viktor Szatmári (European Veterinary Specialist in Small Animal Cardiology)?!

In dit beknopte artikel bespreekt hij een interessante casus over een kat die leidt aan de gevolgen van deze aandoening. In no-time heeft u hiermee uw kennis over het derdegraads AV blok weer bijgespijkerd!

Een Burmees met cardiaal longoedeem ... HCM of toch wat anders?

Benauwde katten kunnen een grote uitdaging vormen voor zowel beginnende als ervaren dierenartsen. Deze benauwde Burmees vormt daarop geen uitzondering. In deze casus bespreekt Dr. Viktor Szatmári (European Veterinary Specialist in Small Animal Cardiology) een uitdagende patiënt, met een verrassende conclusie!

Als de dierenarts die de hartecho maakt deze hartziekte niet kent, kan een vergelijkbare patiënt heel gemakkelijk het verkeerde stempel krijgen ... iets dat u uiteraard te allen tijde wilt voorkomen.

U wordt meegenomen in het stap voor stap opwerken van deze patiënt. Maak uw borst maar nat, want de kritische vragen van cardioloog Viktor Szatmári vereisen een kritische blik! 

Tot slot biedt deze casus tal van mogelijkheden om uw kennis op te frissen over de praktische aanpak van hartruizen, benauwdheid en afwijkende longpatronen en de juiste inzet van medicatie. Waar wacht u nog op?

Het belang van screening voor DCM en tijdige pimobendan behandeling

Dilaterende cardiomyopathie (DCM) is een myocardaandoening die wordt gekenmerkt door een verminderde contractiekracht van de ventrikels en aritmieën en/of vergroting van het hart. De aandoening komt veel voor bij grote rassen en reuzerassen en leidt uiteindelijk tot congestief hartfalen of sterfte door aritmieën. Onprettig voor dier én eigenaar!

De prevalentie van DCM bij Dobermann Pinschers is met bijna 60% extreem hoog. Daarbij komt dat Dobermanns een zeer ernstige vorm van DCM kunnen ontwikkelen, waarbij een snelle progressie van de ziekte optreedt en de dieren binnen maximaal 2 tot 4 maanden na het ontstaan van klinische symptomen komen te overlijden. Ook het verschijnsel ‘sudden death’, waarbij de dieren overlijden zonder voorafgaande symptomen van DCM te hebben getoond, is karakteristiek voor DCM bij de Dobermann. Bij maar liefst 25-30% van de Dobermanns met DCM treedt dit op!

Redenen te over om screening voor DCM in uw praktijk toe te passen bij rassen die bekend staan om een verhoogd risico op DCM.

Screening biedt meerdere voordelen:

  • Het signaleren van afwijkingen nog voordat zich klinische symptomen voordoen.
  • Het informeren van een eigenaar over de gezondheid van het dier.
  • Het starten met pimobendan behandeling in een vroeg stadium.
    • Dit verlengt de tijd tot het optreden van congestief hartfalen of plotselinge sterfte bij Dobermanns met DCM met maar liefst 9 maanden. Daarnaast zorgt het voor een significante verlenging van de overlevingstijd.
    • Het aanpassen van het fokbeleid om zodoende de prevalentie van DCM bij bepaalde rassen te verlagen.

Hoe kunt u screening voor DCM het beste opzetten? Volstaan een lichamelijk onderzoek en een hartecho? Is er ook een ECG nodig en zo ja, moet dat per se een 24-uur Holter-ECG zijn? Is het gebruik van biomarkers zinvol?

Na het lezen van dit artikel bent op de hoogte van de belangrijkste zaken rondom DCM.

Wijziging aanpak stadium B mitralisklep degeneratie honden

Het Journal of Veterinary Internal Medicine publiceerde in september 2016 belangrijk nieuws op het gebied van cardiologie!

Daarop inspringend bood het symposium Hart voor de Praktijk het toneel aan professor Jens Häggström (DVM, PhD, Professor, Dipl ECVIM-CA (cardiology), Professor of Internal Medicine, small animals, Department of Clinical Sciences, SLU, Sweden). Professor Häggström is naast Professor Adrian Boswood (RVC Professor of Veterinary Cardiology) en Professor Sonya Gordon (Texas A&M University College of Veterinary Medicine & Biomedical Sciences) een van de hoofdonderzoekers geweest in de omvangrijke EPIC studie, waarin het effect van pimobendan werd onderzocht in honden met cardiomegalie als gevolg van preklinische mitralisklep degeneratie.

Dit artikel biedt een overzicht van de uitkomsten van de EPIC studie en de adviezen die daaruit voortvloeien voor wat betreft de behandeling van honden met myxomateuze mitralisklep degeneratie.

 

Dossier Pericardovervulling: Alle informatie die u nodig heeft in de praktijk

Pericardovervulling, een abnormale ophoping van vloeistof in de pericardiale ruimte, kan leiden tot harttamponade (compressie van het hart door een hogere intrapericardiale druk ten opzichte van de intracardiale druk), een serieus spoedgeval.

Pericardovervulling kan in veel gevallen worden gediagnosticeerd met behulp van goed lichamelijk onderzoek, maar waar moet u precies op letten? Op welke manier kunt u echografie inzetten en wat is het nut van andere manieren van diagnostiek? Pericardiocentese is geïndiceerd in het geval van harttamponade. Heeft u hiervoor al een handig protocol liggen? Weet u wat de hoofdoorzaken zijn van pericardiale effusie en hoe komt u erachter wat bij een bepaalde patiënt de onderliggende oorzaak is? Tot slot ook niet onbelangrijk: Wat kunt u een eigenaar vertellen over de prognose en is de levensverwachting nog te verlengen door chirurgisch ingrijpen? 

Alle informatie die u nodig heeft in de praktijk is samengebracht in dit dossier over pericardovervulling.

Het dossier is tot stand gekomen aan de hand van uitgebreid literatuuronderzoek, aangevuld met praktische tips uit interessante congreslezingen van specialist cardiologie Mike Martin (MVB DVC MRCVS) en professor cardiologie John Bonagura (DVM, MS, DACVIM), tijdens de BSAVA 2017 respectievelijk de FECAVA 2016.

Het dossier is gereviewed door associate professor cardiologie Niek Beijerink (DVM, PhD, Diplomate ECVIM-CA), Senior Lecturer in Small Animal Medicine Sydney University.

 

Een goed Quiz-resultaat en het volledig lezen van bovenstaand dossier levert u een speciale badge met 1 Nascholingspunt op! Deze wordt automatisch aan uw profiel toegevoegd.

Protocol: Pericardovervulling

Pericardovervulling kan leiden tot harttamponade, een serieus spoedgeval dat om actie vraagt. Met dit protocol bent u goed voorbereid en kunt u adequaat handelen!

Protocol: Pericardiocentese

Pericardiocentese is noodzakelijk bij dieren met harttamponade. Dit praktische protocol bespreekt welke materialen er nodig zijn voor pericardiocentese bij een klein en groot dier, hoe u de patiënt het beste kunt voorbereiden, welke technieken van pericardiocentese u kunt toepassen en welke monitoring relevant is.

Zorg dat u deze kennis in huis heeft, zodat een patiënt met harttamponade niet op tafel hoeft te overlijden!

Arteriële thrombo-embolie: clopidogrel effectiever dan aspirine

Een kat die wordt aangeboden met een verminderd functionerende en koud aanvoelende poot of een plots verlamde achterhand … arteriële thrombo-embolie (ATE) wordt in de praktijk met regelmaat gezien.

De prognose is gereserveerd, mede gezien het vaak onderliggende hartprobleem, maar dit betekent niet dat er geen opties zijn! Zeker als de afwijkingen zich beperken tot 1 poot of als de motorfunctie nog intact is, is medicamenteuze therapie absoluut het overwegen waard.

Vroeger werd daarbij vooral gebruik gemaakt van acetylsalicylzuur (aspirine®). Recent is bekend geworden dat clopidogrel effectiever is in de strijd tegen ATE.

Dit artikel zet voor u de belangrijkste zaken omtrent clopidogrel en acetylsalicylzuur op een rijtje: registratie, dosering, effect, bijwerkingen, contra-indicaties en interacties met andere geneesmiddelen. Uiteraard wordt ook aandacht besteed aan het totaalplaatje: management en prognose van ATE bij de kat.

Lees dit artikel en kijk wat u kunt doen voor deze katten in uw praktijk.

Cardiology articles & videos

Frequently cats are presented to the veterinarian in a state of profound dyspnea. Handling these cats can lead to rapid decompensation. This video program, presented by Dr Kerry Simpson - BVM&S Cert VC FACVSc PhD MRCVS and RCVS Specialist in Feline Medicine, is designed to provide a practical guide to assessment of the dyspnoic cat, discussing respiratory patterns, the significance of murmurs and gallop sounds and other ‘clue’s’ that may help determine the underlying cause of the dyspnea.

Specific cardiomyopathies

There are many different forms of specific cardiomyopathy reported in man, and many of these also apply to the cat.  Amongst the most common are thyrotoxic cardiomyopathy, and hypertensive cardiomyopathy.  Other potential causes of cardiomyopathy include uraemic cardiomyopathy and diabetic cardiomyopathy.  However, at present there is no convincing evidence that either of these diseases initiate significant heart disease in the cat. Less common causes of myocardial disease include acromegaly and infiltrative or inflammatory disease. Diagnosis of specific diseases culminating in myocardial disease can be highly satisfying, as diagnosis of an underlying disease, increases the potential for ‘cure’, a scenario that is rare in cardiology.

 

Cardiomyopathies and how to threat them?

This video, presented by Dr Kerry Simpson - BVM&S Cert VC FACVSc PhD MRCVS and RCVS Specialist in Feline Medicine, discusses the management of feline cardiomyopathies, from those cats that present with congestive heart failure, and the optimal approach to these critical cases; to the long-term management of cardiac disease.  Consideration is given to the drugs available; what the results of various studies have taught us, and what is, as yet unknown.  Finally, the management of aortic thromboembolism is discussed, both in the short and long-term, with discussion of the complications that can occur and the prognosis for these complicated cases.

 

Feline Myocardial Disease

Cardiomyopathies are common in cats. This video, presented by Dr Kerry Simpson - BVM&S Cert VC FACVSc PhD MRCVS and RCVS Specialist in Feline Medicine, is a guide to understanding the different primary cardiac diseases in cats, what the potential aetiologies are and how to differentiate the diseases.