Oropharyngeaal penetrerend (stok)trauma

Tijdens het 10^e Emergency and Critical care UK annual congress in Harrogate, Engeland, heeft Bryden Stanley, BVMS, MACVSc, MVetSc, Diplomate ACVS College of Veterinary Medicine, Michigan State University in de USA, de behandeling van oropharyngeaal stok trauma besproken.

Stoktrauma in de mondholte komt meer bij honden voor dan bij katten.

Bryden Stanley geeft aan dat ze met name sportieve reuen met een gemiddelde leeftijd van vijf tot zes jaar in de kliniek met stoktrauma tegenkomt. Vreemde voorwerpen kunnen in de mondholte, neusholte en pharynx terechtkomen. Soms breekt de stok af of breekt de eigenaar een stok af terwijl een deel in de bek van de hond vastzit. In dat geval kan een deel van de stok in de retropharynx achterblijven.

Lineaire objecten kunnen vervolgens migreren en kunnen zelfs nog een paar jaar later voor problemen gaan zorgen. Soms blijkt uit de anamnese dat een hond in die periode rustiger is geworden, of juist agressiever en/of zich niet wilde laten optillen of liet aanraken op een bepaalde plek.

Houten stokken zijn de meest voorkomende corpora aliena die voor penetrerend trauma zorgen, maar naalden, vishaakjes en botten worden ook gezien.

Een patiënt met stoktrauma dient nauwkeurig en uitgebreid aanvullend te worden onderzocht. Vaak is uitgebreide chirurgische exploratie en behandeling nodig. Uiteraard is de prognose geheel afhankelijk van de locatie en de uitgebreidheid van de wond, de gekozen methoden van diagnostiek en de manier van behandeling. Wel is het duidelijk dat acuut oropharyngeaal penetrerend trauma bij honden een veel betere prognose heeft dan wanneer honden met dergelijk trauma pas in een chronisch stadium worden behandeld.

Inhoud

• Introductie
• Symptomen
• Acuut trauma
• Chronisch trauma
• Diagnose
• Chirurgische exploratie
• Therapie acuut stoktrauma
• Therapie chronisch stoktrauma
• Prognose
• Bronnen