Hypokaliëmie bij de kat

Achterhaal de oorzaak van de hypokaliëmie

Tijdens het Belgische SAVAB congres in het voorjaar van 2018, sprak professor Hans Kooistra (Dipl. ECVIM-CA) over enkele interessante endocrinologische onderwerpen. Terugkerend thema was hypokaliëmie, een veelvoorkomend probleem bij de kat. Een  belangrijke boodschap was dat het achterhalen van de oorzaak van de hypokaliëmie net zo belangrijk is als het behandelen van de hypokaliëmie. 

Op dat punt is voor veel dierenartsen nog wel wat te winnen: kies niet voor de makkelijke weg van slechts symptoombestrijding, maar kies voor betere diergeneeskunde, gezondere katten en meer tevreden eigenaren.

Wanneer is er sprake van hypokaliëmie?

Referentiewaarden voor kalium kunnen enigszins verschillen tussen laboratoria. Bij de kat worden voor kalium in plasma of bloed over het algemeen referentiewaarden tussen de 3.4 – 5.2 mmol/L aangehouden.¹⁷

De kalium concentratie in serum ligt iets lager (≤ 0.5 mmol/L lager).⁸

Over het algemeen wordt hypokaliëmie ingedeeld in drie stadia van ernst:⁸

Dit VetVisuals artikel neemt u mee in het gestructureerd opwerken van deze elektrolytafwijking. Daarnaast wordt uiteraard ook ingegaan op de orale en intraveneuze behandeling ervan.

Leerdoelen

Aan het eind van dit artikel:

• Weet u wanneer er sprake is van milde, matige en ernstige hypokaliëmie.
• Kent u de mogelijke gevolgen en symptomen van hypokaliëmie.
• Weet u hoe de plasma kalium spiegel wordt gereguleerd.
• Kent u de mogelijke oorzaken van hypokaliëmie.
• Weet u welke diagnostiek behulpzaam is bij het achterhalen van de oorzaak van de hypokaliëmie.
• Kunt u een plan maken voor de behandeling van hypokaliëmie bij de kat.

Inhoud