Maagdilatatie volvulus in de praktijk

Maagdilatatie, met of zonder volvulus (draaiing), komt bij grote rassen en reuzerassen relatief vaak voor. Ongeveer 1 op de 4 tot 1 op de 5 van deze honden ontwikkelt ergens in het leven een maagdilatatie volvulus (MDV). Het is een spoedgeval dat zonder ingrijpen snel leidt tot de dood. Menig dierenarts vreest dan ook voor de komst van dit spoedgeval in zijn of haar dienst. Door adequate behandeling is het sterftepercentage de laatste jaren teruggebracht, maar alsnog sterft 1 tot 3 van de 10 MDV patiënten tijdens de behandeling van deze aandoening.

Welke acties moeten er bij een MDV patiënt worden ondernomen en in welke volgorde? Hoe ziet het infuusbeleid eruit, welke pijnstilling kan/moet er worden gegeven en wat als de patiënt hartritmestoornissen vertoont? Kan er iets worden gezegd over de prognose, behoort gastropexie altijd tot de spoedbehandeling, en hoe ziet de post-operatieve fase eruit?

Tot slot, bij welke dieren is het verstandig om preventieve maatregelen te nemen teneinde MDV te voorkomen?

Wilt u goed voorbereid zijn op MDV patiënten, wilt u het overlevingspercentage van MDV patiënten verhogen en/of denkt u dat uw MDV-protocol een update kan gebruiken? Dan biedt dit artikel u alle benodigde praktische en evidence based handvatten!

 

Een goed Quiz-resultaat en het volledig lezen van bovenstaand artikel levert u een speciale nascholingsbadge met 2 CPD - Nascholingspunten op! Deze worden automatisch aan uw profiel toegevoegd.