Levershunts bij de hond en kat
Levershunts komen voor in een aangeboren en verkregen vorm. Bij de aangeboren vorm is er een intra- of extrahepatische verbinding tussen de vena porta en de systemische circulatie. De gevolgen hiervan zijn groot.
De lever ontvangt minder groeifactoren, aangezien deze normaalgesproken via het portale bloed worden aangevoerd. De lever blijft daardoor klein. Daarnaast wordt door de aanwezigheid van de shunt het bloed vanuit het maagdarmkanaal niet direct geklaard door de lever, maar komen de afvalstoffen eerst in abnormaal hoge concentraties in de algemene circulatie. Dit zorgt met name voor een hyperammoniëmie resulterend in verschijnselen van hepato-encephalopatie. Het dier kan hierbij zelfs in coma raken!
De juiste diagnostiek is dan ook essentieel. Wist u dat er een diagnostische test bestaat voor levershunts die, mits op correcte wijze uitgevoerd, geen vals positieve of vals negatieve uitslagen geeft? En dat u ook aan onderzoek van de urinewegen moet denken bij de verdenking van een levershunt?
Als conservatieve therapie kan worden gestart met een specifiek dieet en orale toediening van lactulose. Conservatieve therapie biedt echter geen definitieve genezing! Het chirurgisch of door middel van coils vernauwen of sluiten van de shunt is dan ook de gouden standaard.
Op het gebied van de behandeling van levershunts is belangrijke vooruitgang geboekt! De techniek van coiling waarbij een transverneuze aanpak wordt gebruikt, wordt succesvol uitgevoerd door de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren, als enige kliniek in Nederland. De techniek is vooral erg goed toepasbaar bij de behandeling van intrahepatische shunts. Deze relatief nieuwe techniek is weinig invasief, kent slechts minimale complicaties en geeft klinisch zeer goede resultaten. Zorg er daarom voor dat u eigenaren hierover kunt informeren.
Dit artikel is de ideale samenvatting over levershunts. Het is beknopt, biedt praktische tips en toont mooi beeldmateriaal uit de praktijk. Starten maar!
Nieuwe inzichten omtrent galblaasmucoceles
Galblaasmucocele, een met mucus gevulde, verwijde galblaas, wordt in toenemende mate gediagnosticeerd. Er wordt steeds meer bekend omtrent de etiologie van galblaasmucoceles, wat van belang is om een goed diagnostisch en therapeutisch plan voor de patiënt te kunnen opstellen.
Hoewel een galblaasmucocele een toevalsbevinding kan zijn, kan het ook snel een levensbedreigende situatie opleveren. Daarom is het van belang om eigenaren van patiënten met een galblaasmucocele te motiveren tot een cholecystectomie. De lange termijn prognose na deze ingreep is over het algemeen zeer gunstig.
Koper geassocieerde hepatitis in honden
Onderzoek heeft aangetoond dat bij ongeveer ⅓ van de gevallen van primaire hepatitis bij de hond, koper een rol speelt in de pathogenese. De betrokkenheid van koper lijkt zich niet te beperken tot de tot nu toe bekende rassen. Sterker nog, koperstapeling wordt ook gezien in veel kruisingen. Omdat behandeling in een vroeg stadium van de ziekte het meest effectief is, is het belangrijk om de diagnose zo snel mogelijk te stellen. Hoe u dat doet, leest u in dit artikel.
LEERDOELEN
- Bekend worden met het huidige inzicht in de achtergrond en pathofysiologie van koperstapeling in de verschillende hondenrassen.
- Het stap voor stap tot een diagnose van koperstapeling komen.
- Het opstellen van een behandelplan voor een individueel dier.
- Het inschatten van de globale prognose voor het dier.
Een klinische benadering van cholangitis bij de kat
Een kat die misselijk is, niet wil eten en braakt..... Voor de meeste dierenartsen is dit een patiënt die meerdere keren per week wordt gezien. Soms helpt een kortdurende symptomatische therapie. Maar wat als de klacht aanhoudt? Cholangitis komt bij de kat geregeld voor en kan de onderliggende oorzaak zijn van braken, misselijkheid en anorexie. In dit artikel, dat is geschreven voor de practicus, worden de verschillende vormen van cholangitis bij de kat besproken. U leert welke diagnostiek moet worden ingezet en met welke therapieën u de beste prognose voor uw patiënt creëert.
Nieuwe classificatie systemen voor het indelen van levertumoren bij hond en kat
Het promotieonderzoek van Renée van Sprundel, (Clinicopathological characteristics and prognostic markers in canine and feline primary liver tumours) richt zich in eerste instantie op de vergelijking tussen de primaire levertumoren die voorkomen bij de mens, waarvan we weten dat wanneer de stam cel marker keratine 19 positief is in deze tumoren dit resulteert in een zeer slechte prognose voor de patiënt, en de levertumoren bij hond en kat. Omdat de hond veel gelijkenis vertoont met de mens op het gebied van leverziekten hebben we onderzocht of de marker keratine 19 voorkwam in levertumoren bij de hond en kat en zo ja of dit dan ook gekoppeld was aan een slechte prognose. Uiteindelijk heeft dit onderzoek geresulteerd in nieuwe classificatie systemen voor het indelen van levertumoren bij zowel hond als kat waarbij ook nieuwe soorten tumoren zijn gevonden die nooit eerder waren beschreven bij deze diersoorten. Dit onderzoek maakt het mogelijk om vanaf nu levertumoren bij hond en kat gedetailleerder te kunnen karakteriseren waarbij aan de hand van de histologie en immuunhistochemie een eventuele prognose kan worden voorspeld. Daarbij kunnen de nieuwe classificatie systemen worden gebruikt als basis voor het ontwikkelen van nieuwe therapieën voor levertumoren bij de hond en kat.
Nemen van een leverbiopt
Video: het nemen van een leverbiopt
Hepatologie video's
Video’s (webinars) over: Hepatitis bij de hond: cases, diagnose en management; Leveraandoeningen bij de kat; cases, diagnose en management; Hoe herken je een leverziekte?; Circulatoire leverziekten.
Video: Jaundice in cats - Causes and diagnosis
In this engaging video-presentation Professor of Feline Medicine Danièlle Gunn-Moore - University of Edinburgh - United Kingdom discusses Jaundice in cats - Causes and diagnosis
Learning outcomes:
- To understand that jaundice can be pre-hepatic, hepatic or post-hepatic in origin.
- To know that while the most common cause of pre-hepatic jaundice is Feline Infectious Anaemia due to Haemoplasma infection (Mycoplasma haemofelis, M. haemominutum or M. turicensis), there are also many other causes, including infectious (FeLV), toxic (paracetamol and onions), genetic (pyruvate kinase deficiency) and immune mediated.
- To know that while hepatic jaundice is most commonly caused by either acute or chronic suppurative cholangitis or lymphocytic cholangitis, it can also be associated with hepatic lipidosis, toxic insult (e.g. drugs), hyperthyroidism, and other diseases.
- To understand that jaundice associated with sepsis results from pre-hepatic haemolysis and hepatic dysfunction.
- To know the most common causes of post-hepatic jaundice, to understand the term ‘triaditis’ and to know why cats are more prone to develop this condition than other species.
- To know how to investigate a case of jaundice in a cat, and to understand the significant differences between cats and dogs e.g. cats have more fragile erythrocytes, have liver enzymes with short half-lives, do not have inducible alkaline phosphate isoenzymes, and do not normally have bilirubinuria.
A cat with jaundice
‘Mac’, a 2 ½-year-old male neutered Turkish Angora, presented with a 3-4 week history of lethargy and dullness at home. He had a poor appetite but was still drinking, and the owners felt that he had lost weight. He was an indoor cat so had no access to toxins, was up to date with his vaccinations (FHV, FCV, FPLV), and had recently been wormed.